سوگند به روز وقتی نورمیگیرد و به شب وقتی آرام میگیرد که من نه تورا رها کردم و نه باتو دشمنی کرده ام. (ضحی1-2)                          

افسوس که هر کسی را به تو فرستادم تا به تو بگویم دوستت دارم و راهی پیش پایت بگذارم او را به مسخره گرفتی. (یس20)                  

و هیچ پیامی از پیام هایم که به تو رسید و از آن روی گردانیدی (انعام4)                                                                                       

و با خشم رفتی و فکر کردی که هرگز بر تو قدرت نداشته ام. (انبیاء87)                                                                                       

و مرا به مبارزه طلبیدی و چنان متوهم شدی که گمان بردی  خودت بر همه چیز قدرت داری. (یونس24)                                                

و این در حالی بود که حتی مگسی را هم نمیتوانستی و نمی توانی بیافرینی و اگر مگسی از تو چیزی بگیرد نمی توانی از او پس بگیری. (حج73)                                                                                                                                                                     

پس چون مشکلات از بالا و پایین آمدند و چشمانت از وحشت فرو رفتند و تمام موجودیتت لرزید چه لرزشی،گفتم کمک هایم در راه است وچشم دوختم ببینم باور میکنی اما به من گمان بردی و چه گمان هایی. (احزاب10)                                                                      

تا زمین با آن فراخی بر تو تنگ آمد پس حتی از خودت هم به تنگ آمدی و یقیین کردی که هیچ پناهی جز من نداری،پس من به سوی تو بازگشتم تا تو نیز به سوی من بازگردی،که من مهربان ترینم در بازگشتن.  (توبه118)                                                                   

وقتی در تاریکی ها مرا به زاری خواندی که اگر تورا برهانم با من می مانی،تو را از اندوه رهانیدم اما باز مرا با دیگری در عشقت شریک کردی.(انعام63-64)                                                                                                                                                          

این عادت دیرینه ات بوده است،هر گاه که خوشحالت کرده ام از من روی گردانیدی و رویت را آن طرفی کردی و هر وقت سختی به تو رسید از من نا امید شده ای. (اسراء83)                                                                                                                                     

آیا من  بر نداشتم باری را از روی دوشت که از سنگینی آن پشتت می شکست؟ (شرح2-3)                                                           

غیر از من خدایی هست که برایت خدایی کرده؟ (تکویر26)                                                                                                                                                                     

پس از این سخن دیگر میخواهی به کدام سخن ایمان بیاوری؟ (مرسلات 50)                                                                               

چه چیز جز بخشندگی ام باعث شد که مرا که میبینی خودت را بگیری؟ (انفطار)                                                                          

مرا به یاد می آوری؟من همانم که بادها را میفرستم تا ابر هارا در آسمان پهن کنند و ابرها را پاره پاره به هم فشرده میکنم تا قطره ای باران از خلال آنها بیرون آید و به خواست من به تو اصابت کند تا تو فقط لبخند بزنی،و این در حالی بود که پیش از فرو افتادن آن قطره باران، نا امیدی تو را پوشانیده بود. (روم48)                                                                                                                                              

من همانم که می دانم روحت چه جراحاتی بر می دارد،ودر شب روحت را در خواب به تمامی باز می ستانم تا به آن آرامش دهم و روز بعد دوباره آن را به زندگی بر می انگیزانم و تا مرگت که به سویم بر گردی این کار ادامه دارد. (انعام60)                                                   

من همانم که وقتی می ترسی به تو امنیت میدهم. (قریش3)                                                                                               

برگرد،مطمئن برگرد،تا یک با دیگر با هم باشیم. (فجر28-29)                                                                                                  

تا یک بار دیگر دوست داشتن همدیگر را تجربه کنیم. (مائده54)

                                        (...........و خداوند به من فرصت هایی داد که از آنها بهره ببرم............)

برداشت مطلب: وب عاشورای سرخ انتظار سبز